Endam, okun şekline verilen isimdir. Germe, adı üstünde yay kirişinin gerilmesi veya çekilmesine denir. Kirişin yüzde sabit bir noktaya çekilmesine çapa adı verilir. Çapa pozisyonu ise, elin çene altında, kirişin çene ucunda ve elin üst kenarının çene ile temas halinde olmasıdır. Dayanak noktası, elin çene üzerinde olduğu ve kirişin de okçunun yüzüne değdiği yeri ifade eder. Okçulukta uzun mesafe atışına menzil atışı adı verilir.

Yay türü fark etmeksizin yayı oluşturan ana kısma kabza denir. Kabzada elin kavradığı kısım tutamaç olarak isimlendirilir. Yayın kıvrık uç kısmına kasan denir. Okun kirişe oturmasını sağlayan plastikten üretilen parçanın adı arkalıktır. Kirişin ortasına sarılan ipe ise meydanlık denir. Endikatör, yay ideal gerginliğe geldiğinde klik sesi ile uyarı veren aletin adıdır. Zihgir ise başparmağa takılan okçu yüzüğüdür.

Kolluk, kirişin sıyırması ihtimaline karşılık yay tutulan kolun ön tarafına koruyucudur. Göğüslük, okçunun göğüs kısmındaki kıyafetinin kirişe çarpmaması için takılan koruyucu aksesuardır. Parmak ipi, okçunun yay tutan eline geçirilen, atış sonrasında yayın elde kalmasını sağlayan iptir. Parmaklık ise kirişi çekerken okçunun parmaklarının zarar görmesini engellemek için kullanılan aksesuardır.

Sadak, bel hizasına takılan ve oklarla diğer aksesuarların taşınmasını kolaylaştıran çantaya denir. Okçunun hedef aldığı, çok yumuşak ya da çok sert olmaması gereken, okun sağlıklı biçimde yavaşlamasını sağlarken tekrar kullanılmasına izin veren araca hedef tahtası denir. Eliminasyon raundu, bireysel yarışmalarda 32 ve 16 okçunun yarıştığı bölüme, takım yarışlarında ise 16 ve 8 takımın yarıştığı bölümlere denir.